maandag 10 mei 2010

Mijn zwitserse witte herder White Fang


Hallo, dit is het Blog van White Fang (Fang voor kort). Fang is een Zwitserse witte herder, en het dierbaarste in mijn leven. Mijn naam is overigens Nelleke.


Het begon allemaal ergens in augustus 2009, ik had werkelijk nog nooit van een "witte" herder gehoord. Maar dat veranderde allemaal toen ik een middagje ging rondneuzen in de stad. Temidden van alle drukte zag ik het mooiste wat ik ooit in mijn leven had gezien, zijn prachtige elegante verschijning deed werkelijk mijn hart sneller kloppen, een witte hond liep samen met zijn baas voor me. samen met mijn oma vroegen we aan zijn baasje wat voor soort hond het was, de man vertelde ons dat dit een zwitserse witte herder was. En ik was vanaf dat moment verkocht. Toen ik thuiskwam ging ik onmiddelijk achter mijn laptop zitten en tikte de rasnaam in. onmiddelijk verschenen er honderden foto's van de prachtige witte dieren. De herder die ik in de stad tegenkwam was een stokhaar (kortharig, maar, wat bleek... er was ook nog een langstok versie (lang haar). Na het zien van deze beauty zag ik zoeiets als hartjes zweven. lolz.

Ik heb mijn moeder en oma weten te overtuigen dat een witte herder mijn grootste liefde is, en ze stemde toe. Ik mocht een witte herder hebben.

natuurlijk wilde ik wel een hele goede hond hebben, en ben uiteindelijk beland op de site van Wendy & Gerard Ramakers. Hun kennel Cealy's White Flower is mijn keus dan ook gevallen.


Hun Teefje Jessie was dan ook gepland om gedekt te worden binnen enkele maanden. Dat kwam goed uit, want dan had ik nog genoeg tijd om te kunnen sparen.

Toen Jessie's dekking succecvol bleek te zijn, kon ik werkelijk mijn geluk niet op. mijn toekomstige hondje groeide in haar buik! Het bleef alleen heel spannend, omdat ik graag een reutje wilde hebben. zat die er wel in?

Na het horen dat Jessie inderdaad pups verwachte, ben ik bij Wendy en Gerard langsgeweest en heb al hun beauty's ontmoet. Jessie had al een flinke buik en was prachtig. we hebben wat gepraat en toen was het helaas al weer tijd om te gaan.

Dan was het eindelijk zo ver!!! op 21-12-2009 werden de pupjes geboren. en het bleken uiteindelijk; 4 reutjes en 2 teefjes te zijn. Ik kon mijn geluk niet op. met smart wachtte ik elke week op de online p-update en zag ik alle kleine witjes opgroeien. met ongeveer 5 a 6 weken, was het dan ook eidelijk tijd om mijn vriendje uit te kiezen. Ik had de eerste keus en was daar uiteraard super blij mee. Ik kon kiezen uit de 4 reutjes, met de kleuren halsbandjes; bruin, blauw, zwart, en oranje. Ik had van te voren al gevraagd welk reutje hun dachten dat bij mij zou passen. ze dachten reutje zwart. Toen ik bij hun aankwam ben ik in de puppyren gaan zitten en liet het allemaal over me heen komen. ik hield ze allen in mijn armen en knuffelde de zachte fluffys maar al te graag. de laatste die ik mijn armen nam, was reutje oranje. Serieus, het eerste moment dat ik hem in mijn armen hield werd ik belaagd met kusjes, en was ik verkocht, en hij ook kennelijk, want hij besteede geen aandacht aan de visite die hĂșn pupje kwamen kiezen. En stiekem vond ik dat heel leuk.

Het was dan ook uitzonderlijk moeilijk om afscheid te moeten nemen van mijn pupje toen het tijd was om naar huis te gaan.

ik moest wachten tot hij 8 weken was. moeilijk!!! vooral de laatste paar nachten. En toen ik eindelijk mijn pupje mocht ophalen, die ik tot White Fang had gedoopt (Fang voor kort), was ik door het dolle heen. de taxi ging maar niet snel genoeg.

toen ik aankwam waren er meer mensen die hun pupje kwamen halen, zoals Kees, die zijn teefje met het rode halsband kwam halen, die tegenwoordig de prachtige naam Kyra draagt, en een vrouw die het reutje met het zwarte bandje kwam halen. Fang lag heerlijk te snurken in zijn mandje. De papierzaken werden geregeld en ik mocht Fang mee naar zijn nieuwe thuis nemen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten