white fang week 18/19

Fang week 18/19,

het word al een grote jongen, dat is zeker. En hij heeft er ook een vriendje bij. een Franse bulldog Fawn gekleurd reutje, die de naam Yoda draagd. mijn moeder heeft hem voor haar verjaardag gekregen, en fang vind hem awesome. we beperken alleen het fysieke contact en beetje. omdat fang erg groot is, en zijn eigen krachten nog niet kent. hoewel hij toch erg voorzichtig doet. dat viel me al wel op.

we maken groetere wandelingen, en lopen langs het water richting een heuvelachtig landschap met veel gras en ook aan het water. hij geniet daar erg van, en staat sochtends al te trappelen. xD

hij houd van beweging (logische) maar kan ook ontzettend lui zijn. dan is hij met geen heftruck te verplaatsen.

s'avonds vertrek ik vaak naar mijn kamer, dan ligt Fang in zijn bench, uit zichzelf. deurtje staat gewoon open. dat vond ik eerst wel apart om te zien. xb hij is dol op zijn bench.

het weer is heerlijk, veeel warmer al. hahah.

en we hebben de tuin opgeknapt met gaas zodat Fang niet kan weglopen, hij loopt dan lekker los achterbuiten.

natuurlijk word er ook veel getraind. jahaaa. school gaat thuis ook door.

hij kan zowat alles al wat ik hem heb geleerd. hij pikt dingen snel op, en voert ze dan ook goed uit.

het lopen aan de lijn zonder trekken gaat nu perfect. eerst trok hij teveel, dat ik er helemaal gek van werd, maar nu is het kwartje gevallen. hij loopt netjes naast me.

yay, mission acomplished (of zoiets)

white fang week 15/16

Okay, weer een nieuwe update over week 15/16

Fang doet het heel goed bij ringtraining. soms een beetje zo van: 'ja mot dat nou weer, heb geen zin' maar hij mot ! hahaha. hij laat zich over het algemeen goed betaste.

het "staan" gaat ook steeds beter. soms een beetje afgeleid door alle andere honden.

het lopen, is in begin een beetje hectisch. alle honden lopen dan voor en achter hem waardoor hij helemaal enthaisiast word. maar na een paar rondjes weet ik zijn aandacht te trekken en te behouden. (met onder andere lekkrzz >: D)

hij heeft op de hondenschool ook kennis gemaakt met Roxy, een andere witte herder (teefje). serieus, hij is dol op haar, ouwe zoenerd. hahah

verder groeid hij nog steeds als kool.

tot de volgende p-update

verslagje week 12/14

week 12/14

Yay, Fang is nu officieel zindelijk te noemen!
hij gaat netjes bij de deur staan en kijkt me met grote donkerbruine ogen aan van, "hallo, ik moet hoor.. sta eens op"
hij is verzot op zijn speeltjes, met name ballen.
hij is niet een grote eter, en ik moet dan ook alles "lekkerder" voor hem maken. vlees uit van die diepvries pakjes die hij bij de fokker kreeg, nou die wilde hij al na een paar dagen bij aankomst al niet meer. ik had brokken voor herder pups van royal canin bij de dierenarts gekocht, maar nee hoor die vond ie ook niks. maar omdat die brokken goed zijn voor hem, wil ik toch dat hij die eet.
we hadden dan ook vanalles erdoorheen gedaan zodat meneer het kekker vond. leverworst, smeerkaas, vleespakjes, en zelfs stukjes verse biefstuk (gekookt, ben niet zo dol op rauwe dingen geven). Maar alles duurde maar heel eventjes en trok meneer zijn natte neus op.
uiteindelijk vonden we iets! van die kleine vleesbakjes voor de poes, ja hoor, dat vond meneer heerlijk! dat deden we samen met rijst (omdat hij door al het verschillende eten wel wat aan de diaree raakte) door zijn brokken. en meneer at! YaY

Fang en ik waren langsgeweest bij de dierenarts maar het rechter teelballetje was er nog steeds niet. in princiepe was hij al ingedaald, maar hij trok hem steeds weer in. ik vroeg de arts wat hem het beste leek. wachten tot hij ouder was en dan laten castreren? (omdat niet ingedaalde ballen kunnen uitgroeien tot kankergezwellen, maakte ik me behoorlijk zorgen over mijn trouwe kameraad), maar de dokter had een beter idee. Je kan de teelbal "laten" halen. de bal word op de plek geduwd en vastgezet met een hechtinkje, en klaar. (in nederland is het niet zozeer bekend, maar het is heel effectief). er waren verder geen risico's, (was daarover bezorgd, omdat het nog maar een pupje is,) maar de dierenarts keek me glimachend aan en zei: "denk je nou echt dat ik je hondje een risico laat lopen? nee, zeker niet. geen zorgen het kan totaal geen kwaad."
zo gezecht zo gedaan, en Fang had na die ene dag, twee ballen!
dat betekende; geen kans op kanker, geen castratie,
En hij mag deelnemen aan keuringen. (als hij daarvoor geschikt is uiteraard).

de puppycursus gaat goed, en alles gaat hem gemakkelijk af. meneer luisterd fantastsich.

verslagje week 10/11

week 10/11

Fang kun je bijna zindelijk noemen, hij geeft al een beetje aan wanneer hij wel en niet moet.

Ik ben hem ook aan het trainen, (okay, al vanaf 9 weken was ik daar al mee begonnen xb). comando's zijn echt een makje voor hem. Zit, lig, pootje geven, en kom hier, heeft hij al binnen no-time onder de knie.

en toen hij dat had geleerd, ging ik verder met; blijf, rol om, wacht, etc. ook dit had deze slimme jongen al snel door.

eindelijk mocht hij ook naar puppycursus.

de eerste keer keek hij zijn ogen uit en was helemaal enthaisiast. al die honden!

ik zelf ook wel een beetje, moet ik bekennen. En toen de les begon, maakte hij kennis met andere pupjes van zijn leeftijd, alhoewel dat kleine rassen waren, en Fang leek wel een reus in vergelijking met het witte maltezer leeuwtje, jack russel, en franse bulldog pupjes.

Omdat ik al vanalles had geoefend met Fang, waren de commando's geen enkel probleem voor hem, en voerde ze moeiteloos uit.

Ik besloot ook ringtraining te gaan doen, ondanks dat Fangs rechter teelbal nog niet was ingedaald, en ik niet zeker wist of Fang uberhaupt geschikt was voor tentoonstellingen. Vond ik de ervaring die hij ermee opdeed erg belangrijk. dus een week later mocht Fang daaraan meedoen. de ringmeester was vol lof over Fang.

zoals op de foto te zien is, zijn beide oren omhoog, het begon met eentje (die vrijwel meteen rechtstond en zo bleef staan), gevolgd door de tweede. en sindsdien staan ze kaarsrecht.

verslagje week 9 - 21-02-2010

dit is even een verslag in een razendtempo, waarbij de weken even in grote lijnen worden beschreven:

week 9: 21-02-2010

het zindelijk worden gaat de goede kant op, af en toe een ongelukje omdat ik zelf te laat ben.

Het weer is geen pretje, het sneeuwt en het is erg koud, in mijn laarzen sta ik buiten te vernikkelen tot Fang klaar is. van mij mag het al snel zomer worden. brrrr.

vandaag heb ik dan ook foto's gemaakt van Fang in de sneeuw. steeds duwde hij die grote neus in de sneeuw en paradeerde trots door de speeltuin. (die bij ons voor de deur is).

Fang's nieuwe huis

De reis van Hattem (waar Fang vandaan kwam) naar friesland was lang, en het eerste kwatiertje heeft hij ook duidelijk laten weten dat hij niet van auto's houd. hahah. daarna viel hij in slaap en was de rest rest van de reis zoet en had geen kik meer gegeven.

toen we bij mij thuis aankwamen zette ik hem even in het gras, en de brave jongen deed meteen een plasje. begin van de zindelijkheid!

Ik bracht hem naar binnen en meneertje ging meteen op onderzoek uit, en was totaal niet bang.

we hebben de andere hondjes even in hun benches boven gezet zodat Fang eerst even rustig kon wennen. hij hield (en houd nog steeds) van knuffelen en kusjes geven.

de nacht ging ook fantastsich. ik heb een hele grote bench waar Fang in slaapt, naast mijn bed staan. hij had eventjes gepiept, en heeft nooit meer een kik gegeven. zijn bench is zijn domein xD

Mijn zwitserse witte herder White Fang

Hallo, dit is het Blog van White Fang (Fang voor kort). Fang is een Zwitserse witte herder, en het dierbaarste in mijn leven. Mijn naam is overigens Nelleke.

Het begon allemaal ergens in augustus 2009, ik had werkelijk nog nooit van een "witte" herder gehoord. Maar dat veranderde allemaal toen ik een middagje ging rondneuzen in de stad. Temidden van alle drukte zag ik het mooiste wat ik ooit in mijn leven had gezien, zijn prachtige elegante verschijning deed werkelijk mijn hart sneller kloppen, een witte hond liep samen met zijn baas voor me. samen met mijn oma vroegen we aan zijn baasje wat voor soort hond het was, de man vertelde ons dat dit een zwitserse witte herder was. En ik was vanaf dat moment verkocht. Toen ik thuiskwam ging ik onmiddelijk achter mijn laptop zitten en tikte de rasnaam in. onmiddelijk verschenen er honderden foto's van de prachtige witte dieren. De herder die ik in de stad tegenkwam was een stokhaar (kortharig, maar, wat bleek... er was ook nog een langstok versie (lang haar). Na het zien van deze beauty zag ik zoeiets als hartjes zweven. lolz.

Ik heb mijn moeder en oma weten te overtuigen dat een witte herder mijn grootste liefde is, en ze stemde toe. Ik mocht een witte herder hebben.

natuurlijk wilde ik wel een hele goede hond hebben, en ben uiteindelijk beland op de site van Wendy & Gerard Ramakers. Hun kennel Cealy's White Flower is mijn keus dan ook gevallen.

http://www.witte-herder.eu/welkom.htm

Hun Teefje Jessie was dan ook gepland om gedekt te worden binnen enkele maanden. Dat kwam goed uit, want dan had ik nog genoeg tijd om te kunnen sparen.

Toen Jessie's dekking succecvol bleek te zijn, kon ik werkelijk mijn geluk niet op. mijn toekomstige hondje groeide in haar buik! Het bleef alleen heel spannend, omdat ik graag een reutje wilde hebben. zat die er wel in?

Na het horen dat Jessie inderdaad pups verwachte, ben ik bij Wendy en Gerard langsgeweest en heb al hun beauty's ontmoet. Jessie had al een flinke buik en was prachtig. we hebben wat gepraat en toen was het helaas al weer tijd om te gaan.

Dan was het eindelijk zo ver!!! op 21-12-2009 werden de pupjes geboren. en het bleken uiteindelijk; 4 reutjes en 2 teefjes te zijn. Ik kon mijn geluk niet op. met smart wachtte ik elke week op de online p-update en zag ik alle kleine witjes opgroeien. met ongeveer 5 a 6 weken, was het dan ook eidelijk tijd om mijn vriendje uit te kiezen. Ik had de eerste keus en was daar uiteraard super blij mee. Ik kon kiezen uit de 4 reutjes, met de kleuren halsbandjes; bruin, blauw, zwart, en oranje. Ik had van te voren al gevraagd welk reutje hun dachten dat bij mij zou passen. ze dachten reutje zwart. Toen ik bij hun aankwam ben ik in de puppyren gaan zitten en liet het allemaal over me heen komen. ik hield ze allen in mijn armen en knuffelde de zachte fluffys maar al te graag. de laatste die ik mijn armen nam, was reutje oranje. Serieus, het eerste moment dat ik hem in mijn armen hield werd ik belaagd met kusjes, en was ik verkocht, en hij ook kennelijk, want hij besteede geen aandacht aan de visite die hún pupje kwamen kiezen. En stiekem vond ik dat heel leuk.

Het was dan ook uitzonderlijk moeilijk om afscheid te moeten nemen van mijn pupje toen het tijd was om naar huis te gaan.

ik moest wachten tot hij 8 weken was. moeilijk!!! vooral de laatste paar nachten. En toen ik eindelijk mijn pupje mocht ophalen, die ik tot White Fang had gedoopt (Fang voor kort), was ik door het dolle heen. de taxi ging maar niet snel genoeg.

toen ik aankwam waren er meer mensen die hun pupje kwamen halen, zoals Kees, die zijn teefje met het rode halsband kwam halen, die tegenwoordig de prachtige naam Kyra draagt, en een vrouw die het reutje met het zwarte bandje kwam halen. Fang lag heerlijk te snurken in zijn mandje. De papierzaken werden geregeld en ik mocht Fang mee naar zijn nieuwe thuis nemen.